[ maandag 30 december 2002 ]
Vandaag op de kop getikt in De Plaatboef: Huisman, de tweede single van de Geheelontkenners. Ik wist niet eens dat die er was!De Geheelontkenners is een gelegenheidsproject van Robert-Jan Stips, Ardy Beesemer en Bart Chabot. Blijkbaar is er dankzij het hitparadesucces van voorganger 'Hotsenklotsen' een nieuwe single uitgebracht, die nu geflopt en wel voor een habbekrats in mijn bezit is gekomen.
Ik ben een groot bewonderaar van schrijver/dichter/mediapersoonlijkheid Bart Chabot. Al in de dagen van de Wilde Wereld zat ik aan de radio gekluisterd als hij zijn column over de ether uitspuugde (Can I say something? Can I say something? Can I - Can I - Can I - Can I - Can I say something?). Als jonge onderzoeker in de alternatieve muziek ontdekte ik eind 1985 dat zijn jaarlijstje voor Oor voor 80 procent reeds in mijn bezit was. Ik heb toen de overgebleven Halber Mensch van Einstürzende Neubauten ook maar meteen aangeschaft.
Chabot laat zich - zoals weinig andere schrijvers - van alle kanten zien die hij maar heeft. Hij is natuurlijk het meest bekend als biograaf van Herman Brood, maar heeft ook los daarvan een omvangrijk oeuvre bij elkaar geschreven (mijn aanrader: 'Babylon Hotel' uit 1988). Hij treedt op in de meest uiteenlopende televisieprogramma's en weet daarbij met een maximum aan woorden immer de kern te raken.
En nu dus de Geheelontkenners, waarvan er geen tweede bestaat in Nederland. Want hoe vaak hoor je nou een dansbare impressie van het bestaan van een huisman? Bovendien bevat de b-kant van de single een alleraardigste sample van Willem Oltmans.
Hans [20:29]
[ zaterdag 28 december 2002 ]
Nog vier dagen tot 2003 en ik heb mijn oudejaarsconference voor dit jaar inmiddels al gezien. Of conference.... in het Burgerweeshuis te Deventer vond gisteravond de Fokke en Sukke oudejaarscartoonference plaats.
Tekenaar Jean-Marc van Tol (die de strip maakt met Bastiaan Geleijnse en John Reid) presenteerde een aantal van de beste cartoons die in het afgelopen jaar op de achterpagina van NRC Handelsblad hebben gestaan. Daarbij werd kort de geschiedenis van de strip uit de doeken gedaan en kregen we een aantal afgekeurde schetsen te zien. Deze bleken niet altijd te zijn afgekeurd vanwege niet leuk genoeg, maar omdat ze te hard zijn of omdat de fabrikanten voor wie ze bedoeld zijn, ze niet helemaal bij de marketingcampagne vinden passen.
Misschien heb je gelezen dat Philips het boekje 'Strijken voor Mannen' heeft uitgebracht? Dit boekje is bedoeld om mannen te stimuleren om deze vervelende taak wat vaker op zich te nemen. Het is dan wel erg grappig om een overtrek voor een strijkplank te zien waarop Fokke en Sukke je toebrullen: LOSER! Ben je nou alweer aan het strijken?! Deze kwam niet door de kwaliteitstoets van de marketingafdeling, evenals een aangepaste slogan voor deze zelfde campagne: Let's Make Things Flatter.
Ik bedacht me dat het voor een tekenaar een ervaring moet zijn om de reacties van een publiek eens direct te kunnen peilen. Er werd soms (letterlijk!) gegild van het lachen om deze ijzersterke strip, maar ook werden enkele grappen lauw ontvangen omdat de politieke en historische referenties niet door iedereen werden opgepikt.
De cartoonference was in elk geval erg bijzonder; ik heb maar zelden een voorstelling rond een cartoon gezien die geen actiefilm was. Niet dat Van Tol niet zijn best deed op de special effects; hij kwam gisteravond op in een Sukke-kostuum van karton en was de eerste vijf minuten amper te verstaan vanwege een opgezette snavel.
Hans [11:37]
[ dinsdag 24 december 2002 ]
We worden ouder, dertigers. Meer en meer rockers van onze generatie beginnen ons te ontvallen. Gisteren overleed Joe Strummer van the Clash plotseling, vermoedelijk aan een hartaanval.Ik kan me zo voorstellen dat ook Shane MacGowan, die in the Pogues vanwege zijn hmm... ongezonde levensstijl ooit nog werd vervangen door Strummer, dit niet had verwacht.
Hans [01:20]
[ maandag 23 december 2002 ]
De popquiz zit erop; zestien teams hebben gistermiddag de meest uiteenlopende fragmenten moeten herkennen. Wat is het toch leuk om als presentator uitzicht te hebben op een zaal vol fronsende mensen die, wanneer na diep peinzen het juiste antwoord wordt herinnerd, plotseling uitbarsten in een triomfantelijk gejuich.Voor de fanatici onder u is er sinds kort een nieuwe online popquiz: VPRO's Netspanning. Dit onderdeel van de 3 voor 12-site maakt optimaal gebruik van de mogelijkheden van internet; je kunt namelijk online spelen tegen andere bezoekers.
De multiple choice-vragen zijn vaak pittig en wat ik helemaal geweldig vind, is dat je ook zelf vragen kunt insturen. Een redactielid laat je dan weten of je suggesties zullen worden gebruikt. Kom je dus vragen tegen over The Mo of For No One van The Beatles, denk dan aan mij.
Ik speel trouwens mee onder de naam HansB.
Hans [09:00]
[ zaterdag 21 december 2002 ]
Morgen is het zover: de laatste popquiz van het jaar in Café De Koe. Vanmiddag de formulieren van alle zes ronden gekopieerd en zojuist nog mijn inbreng, de eerste en de laatste ronde, op cd gebrand.
Ook nog wat laatste wijzigingen aangebracht in de laatste ronde; die gaat over albums die elke keer weer terugkomen in de lijstjes van beste platen aller tijden. Blonde on Blonde van Bob Dylan is zojuist toch nog verwijderd ten gunste van een andere prachtplaat en ook zal Nightswimming (midi) van REM's Automatic For The People morgen niet te horen zijn.
Op de site van Café de Koe is een aanpassing gemaakt in de gebruikelijke aankondiging van de quiz; die is namelijk vanwege de kerstdagen een week vervroegd. Ze hebben een foto van - als ik het goed heb - Herman Brood's arm gebruikt om met het getatoeëerde woord pop de quiz aan te kondigen.
Hans [20:31]
[ dinsdag 17 december 2002 ]
Nog enkele dagen te gaan voor de popquiz in Café De Koe (zondag 22 december aanstaande om 14:00 uur). Ik zal het spits afbijten met een ronde die ik baseer op de Top-40; veertig fragmenten van hits uit heden en - vooral - verleden.Ik heb een kleine theorie over hitparades. Een zogenaamde theorette.
Mijn stelling is dat een hitparade voor gemiddeld 75% bestaat uit verwaarloosbare rommel, die ook snel weer vergeten zal zijn. De overige 25% is op zijn minst leuk. Met een beetje geluk is een deel daarvan zelfs érg leuk en in een toptijd staan er in die 25% twee of drie knallers.
Ik ben erg van de alternatieve muziek, maar mijn single van het jaar 2002 is een bona fide hit: Nelly's Hot in Herre (bekijk de videoclip). Deze superhit weet met minimale middelen een lome zomersfeer op te roepen en swingt daarbij, paradoxaal genoeg, als een tierelier.
Mijn theorie verklaart overigens ook waarom zoveel mensen verzuchten dat muziek "vroeger beter was". Dat komt volgens mij omdat alleen die 25% leuke hits na jaren nog op de radio te horen zijn. Muzieksamenstellers hebben een ruime keus en zullen natuurlijk eerder een aanstekelijke hit uit vroeger tijden selecteren dan de mislukte tweede worp van een eendagsvlieg.
En zo ontstaat er automatisch een vertekend beeld van de hitmuziek uit een bepaalde periode.
Ik zit op dit moment ingeklemd tussen hoge stapels cd's, die ik doorploeg op zoek naar geschikte fragmenten voor de Top-40 ronde. Aardige bijkomstigheid is dat ik in 2000 de cd-rom van het Top-40 Hit Dossier kocht, waarop ook enkele authentieke Top 40-jingles te vinden zijn. Ik ga er een stuk of drie als aardigheidje tussen de nummers plakken.
Hans [18:24]
[ woensdag 11 december 2002 ]
Ben net terug van het concert dat Ron Sexsmith in de kleine zaal van Paradiso gaf. Aardig voorprogramma ook: Richard Ashcroft, de voormalige zanger van The Verve, speelde in de grote zaal en niet eens onverdienstelijk. Leuk om The Drugs Don't Work (beluister) door de man zelf gespeeld te zien. Helaas geen Bitter Sweet Symphony (hoort) meegekregen, want rond elven begon Ron Sexsmith.
Singer-songwriter slash countryrocker Sexsmith is een musician's musician met het talent om schijnbaar achteloos geschreven nummers te maken, die dagenlang in je hoofd blijven hangen. Hij was vanavond in Amsterdam om zijn nieuwe album Cobblestone Runway te promoten en was niet te beroerd om een flinke handvol parels uit zijn rijke oeuvre te spelen. Een hoogtepunt was het eerbetoon aan George Harrison, die alweer een jaar dood is. De gitaarsolo van Harrison's Something (luister) was op ingenieuze wijze verwerkt in Sexsmith's eigen Secret Heart.
Om een idee te krijgen van het concert, kun je dit radio-optreden eens beluisteren, dat dateert van oktober van dit jaar (© 2002 KCRW, Morning Becomes Eclectic). Of download gewoon een paar losse live-opnames uit deze mp3-collectie.
Misschien is het nog aardig te melden dat Chris Martin, de zanger van Coldplay, meespeelt op Cobblestone Runway en dat Sexsmith het voorprogramma voor Coldplay's Amerikaanse tour gaat doen.
Hans [02:34]
[ maandag 9 december 2002 ]
De voorbereidingen voor de nieuwe popquiz in Café De Koe zijn in volle gang. Ik maak ditmaal twee rondes en moet daarvoor een gedrukt Top-40 exemplaar uit mijn muziekarchief opdiepen. Die dingen zijn zó ver opgeborgen, dat ik er de vrieskou voor in moet. Is er niet iemand die er eentje voor me kan scannen? Een exemplaar uit de vroege jaren tachtig zou heel mooi zijn.Normaal wordt de quiz gehouden op de laatste zondag van de maand, maar vanwege de kerstvakantie is het in december een week eerder. 22 December dus, om 14:00 uur. De site van De Koe vermeldt dit helaas niet; ik ben benieuwd of dat nog gevolgen heeft voor de opkomst!
Hans [19:24]
