[ maandag 30 juni 2003 ]
Wie al helemaal te spreken was over de leuke mix van
10CC's
Dreadlock Holiday met
Independent women van
Destiny's Child (
videoclip) door onze Vlaamse vrienden
2 Many DJ's, kan nogmaals zijn hart ophalen.
Hier is opnieuw een aardig
flashfilmpje waarin
Independent Women opnieuw eh... laten we zeggen... ietwat uit zijn context is getrokken (
bekijk).
Hans [19:02]
[ zondag 29 juni 2003 ]
Handig, dat
NedStat aangeeft welke
besturingssystemen en browsers de bezoekers van deze blog hebben, maar het vertelt me natuurlijk niet welk merk mobiele telefoon je hebt. Laat ik er echter van uitgaan dat de kans aanzienlijk is dat je een
Nokia naast je toetsenbord hebt liggen.
Dan is
Indie Ringtones leuk. Hier vind je ringtones van bands als
Coldplay, de
White Stripes,
the Cure, de
Red Hot Chili Peppers en
Oasis. Ook kun je heel
Radiohead's
Hail to The Thief inprogrammeren (op mijn
3310 onder
geluid > toonzetter;
uitleg).
Wel jammer dat
This Is A Call van de
Foo Fighters ontbreekt.
Aan de andere kant hebben de makers dan weer een hele eigen site voor mijn favoriete band gebouwd. De titel van die site laat weinig aan de verbeelding over:
Morrissey & The Smiths Ringtones.
Hans [11:05]
[ donderdag 26 juni 2003 ]
Morgen gaat het
Glastonbury-festival van start (
webcam). Het
Pinkpop of, zo u wilt,
Lowlands van Engeland staat vol met grote namen voor wie van alternatieve muziek houdt.
Net zoals in Nederland de publieke omroep, zendt
BBC2 delen van optredens uit op tv.
REM speelt vrijdag, dus wie weet.
Ook kun je een aantal optredens integraal zien, alleen heb je dan wel een breedband internetverbinding nodig (en een stevige regenbui om je binnen, achter de pc te houden).
Vrijdag kun je onder meer
David Gray en
Suede online zien optreden,
zaterdag de
Flaming Lips,
Supergrass en
Interpol en
zondag dan
Doves,
Sigur Ros en de
Sugababes. Kijk
hier voor het complete overzicht en download dan meteen even de benodigde
realplayer.
Hans [20:46]
[ dinsdag 24 juni 2003 ]
Na het prachtige concert van afgelopen zondag draai ik deze week natuurlijk weinig anders dan
REM, en zo ontdekte ik iets bijzonders.
In september wordt de verzamel-cd
In Time uitgebracht, met daarop twee nieuwe nummers. Deze nummers werden afgelopen zondag al gespeeld:
Animal (
beluister) en
Bad Day (
beluister).
Nu draaide ik deze week onder meer een
bootleg met demo's, vroege versies en outtakes van het album
Life's Rich Pageant, en daar kwam ik zowaar
ditzelfde Bad Day op tegen! Dit nieuwe nummer dateert dus al uit 1986.
Dat doet me denken aan de
Rolling Stones, wiens - overigens prima - album
Tattoo You (1981) bestaat uit nummers die in de loop der jaren waren blijven liggen. Zo dateert
Start Me Up eigenlijk al uit 1978 en komt
Waiting On A Friend oorspronkelijk zelfs uit 1973.
(mp3's via
RemIsOn.com)
Hans [21:48]
[ maandag 23 juni 2003 ]
Was vanavond in de
Heineken Music Hall, waar
REM twee uur lang een fantastische reeks nummers speelde.
Omdat de band al even geen grote hit heeft gescoord, waren er veel ware fans in de uitverkochte zaal, in tegenstelling tot hitpubliek. Dat geeft een band de vrijheid een originele selectie te spelen, en dat gebeurde dan ook.
Openingsnummer was
Finest Worksong (
fragment), gevolgd door
These Days. Twee ouwe rockers, wat iedereen die een stel bedaagde veertigers had verwacht, verraste. De band had er duidelijk zin in en speelde nummers uit de latere periode als
Daysleeper (
fragment),
Imitation of Life (
fragment) en
What's The Frequency Kenneth (
fragment) naast sterke albumtracks uit het verleden als
Cuyahoga en
I Believe. Het zwaartepunt lag verrassend genoeg op het album
Life's Rich Pageant uit 1986. Dat vindt een dertiger niet verkeerd.
Naast een prachtig
Fall On Me (
fragment) en het door Stipe als zijn persoonlijke favoriet aangekondigde
Country Feedback, was ook een lang uitgesponnen versie van
The Great Beyond (
fragment), van de
soundtrack van
Man On The Moon, een hoogtepunt.
Er werden niet eens zoveel hits gespeeld; zo bleef
The One I Love bijvoorbeeld achterwege. Onder
Losing My Religion (
alsof je dat nog niet kent) kwamen ze dan natuurlijk weer niet uit.
Peter Buck keek hierbij overigens zo verveeld, dat het leek alsof hij die deun zelfs in zijn slaap probleemloos achterstevoren zou kunnen spelen.
Het gastoptreden van
Linda Hopper, zangeres van
Magnapop, kwam helemaal niet uit de verf. Vooral ook omdat het meteen na
Everybody Hurts (
fragment) kwam. Een uitgekauwd lied, jazeker, maar vanavond in de
extended version uitgegroeid tot een majestueus stuk muziek. Hopper's
deuntje viel hierna dan ook volstrekt in het niet.
We stonden heel goed, redelijk vooraan, en zaten helemaal in de muziek. Het was daarbij heel bijzonder om te zien hoe de charismatische en bijzonder goed geluimde
Michael Stipe de zaal voor zich won. Wat danst hij trouwens leuk! Sierlijk houterig, zou ik het willen omschrijven.
Het was domweg één groot feest. Later, tijdens het napraten met A. en S., tot de ontdekking gekomen dat voor ons alledrie geldt dat het eerste dat we ooit op internet hebben opgezocht, de
tekst was van
It's The End Of The World As We Know It (and I feel fine) (
fragment). Deze
tongue twister besloot het concert en werd door iedereen luidkeels meegebrabbeld.
Setlist: (via
Murmurs.com)
Finest Worksong
These Days
Animal
What's the Frequency, Kenneth?
Fall On Me
Bad Day
Daysleeper
Imitation of Life
I've Been High
The Great Beyond
Exhuming McCarthy
So. Central Rain (I'm Sorry)
Country Feedback
So Fast So Numb
Losing My Religion
She Just Wants To Be
I Believe
Walk Unafraid
Man on the Moon
-----
Everybody Hurts
Favorite Writer (Linda Hopper)
Cuyahoga
People have the Power/It's The End Of The World As We Know It (and I feel fine)
Hans [01:18]
[ donderdag 19 juni 2003 ]
Vorige week in de
Britse top-10 binnengekomen: de
Electric Six, die onlangs nog in een uitverkochte bovenzaal van
Paradiso stonden.
Van het spetterende
Gay Bar rouleert een geinige
flashmovie.
Hier is -ie!
Hans [20:59]
[ woensdag 18 juni 2003 ]
De nieuwe film van
Quentin Tarantino komt eraan!
Uma Thurman en
David Carradine (dertigers kennen hem nog uit de tv-serie
Kung Fu) spelen de hoofdrollen in
Kill Bill, die later dit jaar in première gaat. Zoals
Jackie Brown (
beluister de soundtrack) een eerbetoon was aan de
blaxploitation-films van de vroege jaren zeventig, zo slaat
Kill Bill terug op
Oosterse vechtfilms.
Kun je niet wachten? Lees dan alvast een
voorlopig script!
Ik ben erg benieuwd naar de soundtrack. Tarantino heeft tenslotte met de
filmmuziek van
Reservoir Dogs en
Pulp Fiction eigenhandig de definitie van een goede film-cd aangepast. Je kunt alvast wat horen op de
officiële filmsite.
Op deze site kun je ook de spectaculaire
trailer bekijken (hiervoor heb je
Quicktime nodig). De opvolger is zelfs alweer in de maak: een oorlogsfilm met als titel
Glorious Bastards.
Hans [09:20]
[ maandag 16 juni 2003 ]
Niet alleen Damon Albarn van
Blur heeft een hobbybandje (de
Gorillaz), ook
Jarvis Cocker van het ooit zo briljante
Pulp heeft er nu één.
Relaxed Muscle heet deze band, waarin hij onder de naam Darren Spooner zwaar geschminkt de scepter zwaait.
De Engelse tabloid
The Sun heeft een artikel met foto's. Het is net een slechte Kiss-imitatie.
Ga maar eens kijken!
Okee, dat ziet er dus niet uit. Maar hoe klinkt het? Beluister het nummer
Rod of Iron (
in realaudio). De debuut-cd komt deze zomer uit op
Rough Trade (via
Nicole Blommers).
Hans [22:38]
[ zaterdag 14 juni 2003 ]
Het is dat
Spinvis zo'n fantastische serie concerten heeft gegeven, anders had ik vanavond het beste optreden van het jaar gezien.
Ik ben nog helemaal onder de indruk van
Ian McCulloch, de zanger van
Echo and the Bunnymen, die vanavond in de intieme bovenzaal van
Paradiso zijn
nieuwe cd (
beluister) presenteerde. Ik heb geen enkel slecht nummer gehoord; sterker nog: de overgrote meerderheid van de nieuwe nummers was gewoonweg prachtig! Je verwacht niet veel meer van zo'n oudgediende, maar het was allemaal goed.
Hij had er echt zin in, niet in de laatste plaats door het vriendelijke gezeik van een paar Britten in het publiek, die steeds om verhalen vroegen.
'Go on, tell us a story'. De oude rot schudde de anecdotes glimlachend uit zijn mouw. McCulloch en band speelden bijzonder geïnspireerd en gaven drie toegiften, waaronder mijn persoonlijke favoriet
The Killing Moon (
bekijk de originele videoclip). Ook speelde hij
Waiting for the Man van de
Velvet Underground en
Walk on the Wild Side van
Lou Reed.
Dankzij de camera van L. en M. kun je hier een paar fragmenten van het concert bekijken:
Walk On The Wild Side (
30 sec., 2,9 MB),
The Killing Moon (
22 sec., 1,6 MB) en
hoe Mac tijdens zijn eerste bezoek aan Amsterdam wakker werd op de dansvloer van de Mazzo (
30 sec., 2,7 MB).
Wish you'd been there.
Hans [03:51]
[ donderdag 12 juni 2003 ]
Deze week is
Hail To The Thief van
Radiohead uitgekomen. Hoewel de nummers al maanden op internet te vinden zijn, bericht de
NME van deze week dat het er naar uitziet dat het in Engeland de snelstverkopende plaat van het jaar gaat worden.
Leuk te melden is dat Radiohead een online televisiestation heeft geopend:
Radiohead TV. Je kunt er videoclips kijken en er worden webcasts uitgezonden van zowel de band als fans. Waarom heet zoiets nu eigenlijk geen Videohead?
Heb je
Hail To The Thief al gehoord? Hier zijn fragmenten van
Where I End And You Begin en
A Punch Up At A Wedding.
Hans [05:54]
[ woensdag 11 juni 2003 ]
Hoewel ik in het bezit ben van
Elephant, de laatste cd van de
White Stripes, kon ik vandaag de
cd-single van
7 Nation Army voor slechts drieënhave euro toch niet laten liggen. Een tweedehandsje, vandaar.
En wat een verrassing! Er staan twee prima bonusnummers op waarvan ik er één iedereen wil aanraden.
Black Jack Davey is een
kick-ass bluestraditional, die maar liefst vijf minuten duurt, een epos voor White Stripes-begrippen. Het staat ook op
Good As I Been To You van
Bob Dylan uit 1992.
Beluister díe versie hier, in
real audio.
Hans [21:56]
Royksopp in
Paradiso viel een beetje tegen.
Hoewel ze prachtige liedjes hebben, was het geluid weer eens heel erg slecht waardoor de nieuwe nummers (meer
soundscapes dan composities) niet uit de verf kwamen.
Bovendien werden de publieksfavorieten, zoals
Poor Leno, steevast plotseling afgebroken. Verrassend, want de nummers lenen zich heel goed voor uitgesponnen versies zoals bijvoorbeeld
Underworld dat doet. Nu kon het publiek nooit eens lekker loos gaan. Jammer hoor, maar als de volgende cd goed is, ga ik weer.
Hans [21:42]
[ maandag 9 juni 2003 ]
Oeh wat kijk ik uit naar het concert van morgen. Dan treedt het Noorse
Royksopp op in
Paradiso.
Voor bij wie er nu geen lamp gaat branden; het is net
Air, maar dan één tandje sneller. Waarschijnlijk ken je Royksopp's instrumentale radiohit
Eple wel. Luister maar eens (
in real audio).
De cd
Melody AM, inmiddels alweer twee jaar oud, is typisch zo'n plaat waarvan je meerdere malen een favoriet nummer kiest. Er is sinds kort een nieuwe editie van de plaat uit, met op een bonus-cd alle videoclips van dit album.
En die video's zijn zeer de moeite waard:
Eple is gebaseerd op de jaren zeventig-foto's die alle dertigers wel in hun fotoalbums hebben (bekijk
licht/
gemiddeld/
zwaar),
Poor Leno is een animatie over een zielig beestje in de dierentuin (bekijk
licht/
gemiddeld/
zwaar) en
Remind Me is een analyse vol statistieken van de consumptiecultuur van de westerse wereld (bekijk
licht/
gemiddeld/
zwaar).
Doe vooral mee aan deze consumptiecultuur als je in Amsterdam bent: ik zag namelijk dat
Fame deze nieuwe editie aanbiedt in de
2 voor 17,50-deal.
Hans [18:37]
[ vrijdag 6 juni 2003 ]
De twee fragmenten uit de
Nationale Popquiz (zie
2 juni jl.) geraden?
Fragment 1 is
devoL eB uoY dlouC -
sreliaW eht dna yelraM boB met
yadnuS ydoolB yadnuS -
2U
Fragment 2 is
gaB repaP nworB -
tnezarpeR eziS inoR met
snoitagitsevnI etavirP -
stiartS eriD.
Nog niet duizelig van het achteruit lezen? Kijk dan ook eens bij het verrassende
elgooG!
Hans [20:03]
[ woensdag 4 juni 2003 ]
Heerlijk, een vrije dag als het 26 graden is. Ik mag op zo'n dag graag een reggaeplaatje horen en zo kwam ik vandaag bij mijn favoriete platenboer zowel
Signing Off (1980) als
Present Arms (1981) van
UB40 tegen.
Ik ben er enige tijd geleden namelijk achtergekomen dat ik dol ben op de ska-, reggae- en dubklanken die zo rond 1980 uit Engeland kwamen.
The Specials,
The Clash,
Linton Kwesi Johnson -
you name it. De eerste twee albums van
UB40 passen naadloos in dat rijtje.
Het klassieke verhaal is dat ze zichzelf tijdens een uitzichtloze werkloosheidsperiode leerden spelen, heel vaak optraden, een paar fantastische platen maakten, steeds vaker covers opnamen en uiteindelijk een geoliede hitmachine werden. De eerste plaat heeft dan ook een perfecte titel: de hoes ziet eruit alsof het stempel
Signing Off op het werkloosheidsformulier, type Unemployment Benefit 40, is gezet.
Signing Off is een serieuze plaat vol
maatschappijkritiese teksten over het bewind van - herinnert u zich deze nog -
Margaret Thatcher, maar dan wel doordrenkt met hits als
Food For Thought (
fragment) en heerlijke dub. Luister maar eens naar het lome
25% (
mp3).
Hans [20:47]
[ dinsdag 3 juni 2003 ]
Lees net dat
EMI,
Radiohead's platenmaatschappij, een heel
Sterblok heeft ingekocht om de clip van de nieuwe single
There There te vertonen. Volgende week vrijdag te zien, om 22:45 uur op Nederland 3.
Even kijken in de gids: dat is vlak na
Nova.
Dr. Aap, de leverancier van deze informatie, was zo vriendelijk alvast een
link naar de clip te plaatsen.
Hans [18:23]
[ maandag 2 juni 2003 ]
Kultureel kentrum
P60 in Amstelveen was vorige week zondag het decor voor de
Nationale Popkwis 2003. De spannendste editie ooit, wat mij betreft.
Er waren veel thema-rondes, zoals
Do's en
Don'ts (denk aan
Ruby en
Heaven), nummers waarin tijdschriften voorkomen (o.a.
The Panorama Man van
De Nits en
Viva Las Vegas van de
Dead Kennedys) en songs waarin wordt gefloten (van onder meer
Otis Redding en
John Lennon). Ook was er een ronde met nummers van album-klassiekers, waarbij je moest opschrijven welk lied
erna op de plaat staat! De kwis was op een leuke manier zenuwslopend en na vier jaar hebben we dit jaar eindelijk eens gewonnen.
Het heeft even geduurd voordat ik dit berichtje kon publiceren, omdat ik je beslist twee ijzersterke fragmenten wil laten horen. De ronde van
Homegrain bleek namelijk het meest geslaagd: de deelnemers applaudisseerden niet alleen voor de totale ronde, maar ook voor de afzonderlijke fragmenten!
Hij heeft er nu twee online gezet. Luister maar eens naar deze fragmenten en kijk eens of je de twee nummers per stuk herkent! (
beluister #1 /
beluister #2).
Hans [20:12]
[ zondag 1 juni 2003 ]
Altijd leuk te weten: in de auto naar Zuid-Limburg merkte vriend D. op dat je prima
Meisjes met Rode Haren kunt meezingen op
Riptide (
fragment) van
Robert Palmer.
Hans [18:06]