[ zaterdag 28 augustus 2004 ]
Nog een aardige
misheard lyric. Maar ik waarschuw je uit ervaring: zing je hem één keer mee, dan ben je je onbevangenheid kwijt.
Als je
Soul Man van
Sam & Dave weer eens hoort (bijvoorbeeld
nu), probeer dan eens:
I was so mad!
En zeg nu niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
Hans [16:51]
[ dinsdag 24 augustus 2004 ]

Nou, dat ging lekker; nul reacties op de
Parool Muziekquiz van
vorige week (zie hieronder).
Niet dat ik het zelf wel wist hoor, maar het blijkt
Wednesday morning 3 AM van
Simon and Garfunkel te zijn geweest.
Dat weet ik nu, omdat de uitslag inmiddels bekend is. Die staat namelijk onder de
nieuwe muziekquiz.
Opnieuw heb ík geen idee, en zie daarom uw oplossing gaarne tegemoet in onderstaand reactieding!
Hans [18:29]
[ zondag 22 augustus 2004 ]
Hij is weer pittig, de
muziekquiz van
Het Parool. Enig idee van wie de platenhoes is?
Hans [12:16]
[ zaterdag 21 augustus 2004 ]

Mij wordt wel eens gevraagd of het dertigers-logo linksboven van
Soulwax afgekeken is. De waarheid is echter hard. Ik vond het op de filmposter van
John Travolta's megaflop
Staying Alive.
Het logo is gebouwd door F., die gisteren trouwde met M. Tot mijn verbazing hoorde ik dat zij geen
eigen lied hebben.
Wat me op de vraag brengt: zeg romantici, wat is
het lied van jou en je partner?
Voor F. en M. is
hier een pagina vol inspiratie. En nogmaals heel veel geluk gewenst!
Hans [13:02]
[ donderdag 19 augustus 2004 ]

Het heeft even geduurd, maar het
M-woord is weer gevallen. Of eigenlijk het
S-woord, zoals je in het
vorige postje hebt kunnen lezen.
Hoog tijd dus voor een leuke download van
Morrissey. Hier zingt hij
There Is A Light That Never Goes Out nog eens, in het
BBC-programma
Later... with Jools Holland (16 MB
mpeg). Als de link niet werkt, moet je het een etmaal later nog eens proberen.
Hans [20:01]
[ woensdag 18 augustus 2004 ]

Vanavond de
Dandy Warhols in
Paradiso gezien. Wat is dat toch eigenlijk een vreemde band. Ze zijn niet echt alternatief, maar ze zijn óók geen
top-40.
Vlees noch
vis.
Maar toch, supergoeie nummers. Niemand zal ontkennen dat
Bohemian Like You (
fragment) één van de leukste hits van de laatste jaren is, toch? En de laatste cd,
Welcome To The Monkeyhouse, staat ook vol met fantastische popsongs. Die heb ik het afgelopen jaar helemaal grijsgedraaid. Trouwens, als je dit op je werk leest, klik dan
hier om die plaat integraal te beluisteren.
Paradiso was dan ook helemaal uitverkocht vanavond. Een aardige bonus was, dat ze nog een cover van een
bandje uit Manchester speelden.
Zanger Courtney Taylor-Taylor zong een couplet en refrein van
What She Said (
fragment) en herhaalde vervolgens tijdens een uitgesponnen
groove de songtekst
A tattooed boy from Birkenhead over en over en over en over.
Een live sample van
The Smiths dus.
Dandy!
Hans [02:29]
[ maandag 16 augustus 2004 ]

Amsterdammers die dinsdag niet naar de
Dandy Warhols (in
Paradiso) of
Mark Lanegan (in de
Melkweg) gaan, kunnen ook nog gezellig kwissen in Café Mono aan de
Bilderdijkstraat.
Vaste reageurder op dit blog
Aryen Meijer presenteert dan op zijn onnnavolgbare manier een bijzonder diverse kwis. In zijn eigen woorden:
ja, je leest het goed, nu eens een kwis die niet wordt gedomineerd door blanke mannelijke jaren 80 neuzelwave-bandjes, maar eindelijk weer eens echte diversiteit!
Wel komen, want er is geen bal op de teevee.
Niet eens een film met
Doris Day.
Hans [18:06]
[ zondag 15 augustus 2004 ]
Warm aanbevolen: Concerto heeft een leuke actie met de cd-serie
Back to Mine.
Voor wie hier nog niet eerder van gehoord heeft:
Back To Mine is een serie verzamel-cd's; mixtapes samengesteld door bekende artiesten uit de dance-scene. De nummers die ze hebben uitgekozen hebben hen beïnvloed. Ze zijn over het algemeen vrij relaxt, uit een breed scala aan stijlen, en lekker doorgemixt.
Er zijn inmiddels bijna twintig delen, van onder meer
New Order,
The Orb,
Tricky,
Faithless en
Groove Armada.
Die van New Order had ik al een tijdje in de kast staan (met nummers van
Captain Beefheart,
Primal Scream,
Mantronix,
Can en de
Velvet Underground) en ik heb in deze actieweek nu ook de
Back to Mine van
Underworld gekocht.
En
die is fantastisch! Hij start met een jazzy funk-jam van
Gil Scott-Heron en gaat vervolgens de meest uiteenlopende stijlen af (
TLC,
Toots & The Maytals (
fragment),
Aphex Twin,
D'Angelo (
fragment) ) zonder verstrooid te klinken.
De
beste koop van de week. En omdat Concerto sinds kort deel uitmaakt van de
Plato-keten, zal hij ook buiten Amsterdam wel voor een habbekrats te koop liggen.
Hans [11:56]
[ donderdag 12 augustus 2004 ]
Héé! Niet alleen
Paradiso is verbouwd, ook de toegangskaartjes hebben een
extreme makeover gehad.
Hans [19:30]
[ woensdag 11 augustus 2004 ]

In de stapel vakantielectuur zat dit jaar onder meer
Sign "O" the Times (Thirty Three and a Third series) van
Michaelangelo Matos.
Een matig boekje van 120 pagina's; de helft gaat over de familie van de auteur. Ondanks dat staat er veel in over het ontstaan van het
meesterwerk van
Prince uit 1987.
Sign "O" the Times heeft me altijd gefascineerd. Het is een enorm divers album, waarin veel genres aan bod komen. Bovendien werd het uitgebracht toen ik zelf de geschiedenis van de zwarte muziek aan het ontdekken was.
Nou, dan heb je aan
Sign "O" the Times een goeie. De zwoele funk van
The Ballad of Dorothy Parker (
fragment) is een eerbetoon aan
Sly & the family Stone,
Housequake (
fragment) is
vintage James Brown en
Adore (
fragment) had een
Marvin Gaye-klassieker kunnen zijn. Bovendien is
If I Was Your Girlfriend een ongehoord nummer voor een artiest van Prince's positie toentertijd en
Strange Relationship heeft met gemak Prince's beste songtekst. Om maar eens wat te noemen.
Ik heb destijds alle outtakes en niet-uitgebrachte nummers verzameld en zo viel alles met behulp van mijn boek op zijn plaats. De dubbel-elpee had in eerste instantie een enkel album,
Dream Factory, moeten worden. Daarna werd het project herdoopt tot
Camille en vervolgens zou het een drie-dubbelelpee worden. Nee, geen
Sandinista, maar
Crystal Ball.
Sign "O" the Times werd tenslotte een dubbel-elpee waar fragmenten van al deze projecten in werden verwerkt. Vandaar ook de ongehoorde veelzijdigheid.
Als voorbereiding op het lezen had ik een paar bootleg-cd's in de koffer gegooid en daardoor ben ik toch weer diep onder de indruk geraakt van Prince's oeuvre. Het is een cliché, maar daarom niet minder waar: de kliekjes van de prins vullen met gemak een paar klassieke albums.
Ik heb gezocht, maar mijn favoriete outtake
Wonderful Ass (excusez le mot) is nergens te vinden op het net. Geen
deep link dus, je zult je eigen peer-to-peer even moeten opstarten.
Als je dan toch bezig bent, haal dan ook gelijk de medley
Feel U Up/Irresistible Bitch binnen. Dat is een fantastische, heel minimale outtake van het album
1999.
Misschien dat dan ook jij de rest van de zomer al die ouwe meuk weer eens uit de kast haalt.
Hans [21:08]
[ zaterdag 7 augustus 2004 ]

Alweer een popster
overleden.
Rick James ontving gedurende zijn leven één
Grammy, ironisch genoeg slechts voor een sample die
MC Hammer gebruikte in zijn
U Can't Touch This (
fragment).
(die door
Butthead ooit weggezapt werd met de verzuchting
I can't watch this).
Maar de originele
Superfreak blijft natuurlijk een ijzersterke hit. Bekijk
hier nog eenmaal de hopeloos achterhaalde video.
Hans [10:02]