[ dinsdag 29 mei 2007 ]
Another one bites the dust. De techniek schrijdt voort. Ik zag net, in een nabijgelegen winkelstraat, een gapende leegte op de plaats waar tot voor kort een
cultvideotheek was. Ten prooi gevallen aan, denk ik, stevige
concurrentie,
video-on-demand en
downloaden. En niet alleen de videoverhuur heeft het moeilijk; ook
De Koperen Hoorn gaat sluiten.
Dit Amsterdamse cd-verhuurbedrijf stopt er ongeveer half juli mee. Het personeel is er vrij laconiek onder want ze zagen dit natuurlijk al van ver aankomen. Ze maken er nog het beste van en zo begon afgelopen weekend de grote uitverkoop. Ook ik produceerde er zaterdag, samen met tientallen andere kerels, dat razendsnelle geluid van klepperende cd-doosjes. Kind in een snoepwinkel, dat begrijp je!
Ik ben heel trots op mezelf. Want ik heb alleen de cd's gekocht die ik écht graag wilde. Niet die cd's die-je-voor-dat-geld-niet-kunt-laten-staan en vervolgens jarenlang stof lopen te vangen. Nee, ik stond met
Myth Takes voor acht euro in mijn hand en ik heb hem uiteindelijk toch teruggezet.
Weten wat ik wel gescoord heb?
A Secret Wish van
Propaganda in de
20th Anniversary reissue,
Mercury Rev's
Back To Mine,
Madonna's cd/dvd
The Confessions Tour als mooi souvenir van het
concert,
LateNightTales van
Air (met het deuntje van de
RVS-reclame), een drie cd-box met
maxisingles uit de eighties, als uitprobeersel een cd van
Fela Kuti en voor een knaak
Duck Rock van
Malcolm McLaren (ja, ook die ga ik draaien!). Tenslotte het klapstuk:
FabricLive 31, van het Belgische dj-duo
The Glimmers. Die hoorde ik onlangs in
Concerto over de speakers met fantastische remixes van
Roxy Music's
Same Old Scene en
Freddie Mercury's
Love Kills. Ik heb dit stapeltje het hele weekend gedraaid, blij als een kind.
Vanmiddag nog even teruggefietst om de cd waarover ik onterecht twijfelde alsnog op te halen. Voordat ik
The DFA Remixes volume 2 afrekende viel het me op dat er nog best veel leuks staat. Waar wacht je nog op!
De Koperen Hoorn zit in de
Runstraat.
Hans [18:07]
[ dinsdag 22 mei 2007 ]

A. is de enige uit mijn vriendenclub waarvan ik inschat dat -ie mee zou willen naar de
Pet Shop Boys.
Neuh, is mij te veel een studioband, mailde hij me een paar weken geleden terug. Alleen naar een concert is weinig aan, dus besloten niet te gaan.
Maar vandaag begon het toch te kriebelen. De
eerste vijf Pet Shop Boys-platen ken ik van voor naar achter en ik heb ze allemaal in uitgebreide
further listening-edities in de kast staan. Bovendien heb ik altijd al eens op de bonnefooi naar een uitverkocht concert willen gaan en maar kijken wat ervan komt.
Dus op de fiets naar de
RAI - was ik nog nooit geweest voor een concert - en bij de groepjes wachtenden geroepen om een kaartje. Een paar jongens reageerden loom:
je zoekt een kaartje? Ik heb er nog wel een over. Tegen kostprijs bleek ik - ik keek nog eens goed - op de vierde rij in het midden te zitten! Dat vond de latente nicht in mij natuurlijk dolletjes.
Want de RAI is geen
Melkweg, het is geen rokerig
Paradiso. Het is een Beschaafd Theater. Eigenlijk helemaal niet zo groot. Met zitplaatsen, ook al zo beschaafd! Er waren voornamelijk dertigers; het viel me op dat veel kerels erg saai gekleed waren - die waren over het algemeen met hun vrouw of vriendin, maar dat de andere helft kerels juist heel leuk gekleed was. Die waren zonder vriendin gekomen. Mijn vriendin zat vanavond in
Alkmaar, maar ze zou trots geweest zijn op mijn kledingkeuze.
Stipt kwart over acht begonnen en nummer twee was al een van mijn favorieten,
Left to my own devices. Ik hou van dansen, maar iedereen zat roerloos in zijn stoel en dan sta je niet zomaar op. Toch paste deze setting wel bij de band, er waren dansers, achtergrondzangers (
deze was goed!) en talloze verkleedsessies. Gisteren waren de
Musical Awards, ik denk dat er een boel liefhebbers in de zaal zaten maar daar ben ik er niet een van.
Gelukkig stond al snel, tijdens de recente knaller
Minimal, een heldhaftig stelletje op om wat onwennig voor het podium te gaan dansen. En als er één schaap over de dam is... onmiddelijk stoven tientallen anderen naar voren. Ik kon op rij vier nu gerust opstaan en heb de rest van de avond met flink ruimte om me heen heerlijk tekeer kunnen gaan.
Want het was een parade van al die mooie nummers;
Domino Dancing,
West End Girls,
Opportunities,
Heart (dat niemendalletje was nog verrassend leuk!),
Paninaro,
Rent en hoewel de show te beschaafd was om iedereen helemaal loos te laten gaan, deed toegift
It's A Sin de zaal even knallen.
Go West was de afsluiter, minder bombastisch dan de studioversie, maar passend bij dit fijne, maar beschaafde concert. Het was heel bijzonder om de Pet Shop Boys eens van zo dichtbij te zien maar A. heeft gelijk - ze zijn het best in de studio.
Hans [22:38]
[ maandag 21 mei 2007 ]

Als je muziek luistert van de kinderen van bekende artiesten, let je tóch altijd op hun overeenkomsten. Bij
Julian Lennon is dat onontkoombaar, bij de
Strokes veel minder. Want wie kent nu meer dan twee hits van
Albert Hammond sr.?
Hoe dan ook; inmiddels is ook
Sting's zoon opgegroeid. Joe Sumner bast en zingt in de band
Fiction Plane. Op
hun Myspace-pagina hoor je hoe zijn stem lijkt op die van zijn vader.
Hij zal beslist op eigen kracht succesvol willen worden, maar ik denk wel dat dat reggae-gitaartje in het overigens prima
Two Sisters niet helpt.
Ga maar 's
luisteren!
Hans [20:10]
[ vrijdag 18 mei 2007 ]
Jawel, ik draag vandaag een
Spinvis-shirt met een zwart ribcolbert. Maar daar gaat het nu niet om...

...heb ik niet een onwijs koele
button gekregen? (bedankt D.!)
Hans [10:58]
[ maandag 14 mei 2007 ]

In de loop der jaren heb ik mooie concerten gezien, maar ik heb er ook een paar gemist waarvoor ik mezelf nog steeds wel voor mijn kop kan slaan. Ik zal niet beginnen over
Morrissey in Utrecht.
What was I thinking. Nee, in 1993 vroeg een goede vriend me mee naar de
Velvet Underground. Die speelden zowel in
Ahoy' als in
Paradiso. Dat laatste overigens voor het toen magistrale bedrag van 150 gulden. Daarvoor kun je nu bij wijze van spreken net
Krezip zien, als je een
CJP hebt.
Ik weet echt niet waarom ik niet ben gegaan. Ik moest die avond dj'en of wat dan ook, maar ik vind het nog altijd vreselijk jammer. Gelukkig zag uw
Dertigers Consumentenbond vandaag bij de
Fame een stapeltje dvd's:
Velvet Underground Live MCMXCIII kwam vorig jaar uit op dvd en ligt er nu voor een tientje. Kan ik zien wat ik toen gemist heb.
De troostprijs is over een paar weken, als
Lou Reed zijn
Berlin in de
Heineken Music Hall speelt. Ik wilde het risico niet lopen dat ook te missen!
Hans [18:02]
[ zondag 13 mei 2007 ]

Heb je 'm al gehoord, de nieuwe single van de
White Stripes?
Icky Thump (
hiero) klinkt heel psychedelisch; vandaar waarschijnlijk die
Kabouter Plop-titel.
De
NME kijkt deze week vooruit op het gelijknamige album dat eraan zit te komen en bespreekt alle nummers. Ik ben erg benieuwd, want het klinkt als een halve popquiz. Vooral benieuwd naar die
T-Rex gitaar! Half juni komt -ie uit.
Hans [08:35]
[ dinsdag 1 mei 2007 ]

Terwijl ik dit tik, klinkt er Franse rap door de woonkamer; de
vrijmarkt is weer geweest en ik heb allerlei leuke dingen gekocht om eens uit te proberen.
Ergens op de
Keizersgracht had een jongen een hoge kartonnen doos op straat gezet die niet uitnodigde om erin te kijken. Dat deed ik wel en zo heb ik me helemaal scheel gekocht aan prima eerste keus.
Back to mine van
Groove Armada, twee cd's van
MC Solaar,
Fresh Fruit for Rotting Vegetables van de
Dead Kennedys (dat is toch écht niet mijn ding, merkte ik net) en ik kreeg
Music for Imaginary Films van
Arling & Cameron er op mijn verzoek gratis bij. Maar de leukste, en die draaien we nu bij een kop koffie, is de Franse rap-compilatie
Jimmy Jay présente Les Cool Sessions. Relaxte jazzy hiphop in het Frans dat swingt als een tierelier. Die zou ik gewoonlijk nou nooit gekocht hebben.
De score was verder alle seizoenen van
Cold Feet op dvd voor een tientje, top-tv
De Bauers voor vijfig cent en voor twee euro de dvd
Kylie Live in Sydney. Ik kocht onlangs haar
Ultimate Collection en disc 2 is toch helemaal top hoor.
Later op de dag nog mijn oude zooi verkocht, veel cd's natuurlijk, maar ook een t-shirt dat me nét wat te krap zat. De zoon van onderstaand Zwitsers echtpaar zal verbijsterd zijn over hoe cool zijn ouders wel niet zijn!
Ik ben weer helemaal tevreden. Wat heb jij dit jaar gescoord?
Hans [09:43]