[ zondag 28 oktober 2007 ]
Morrissey's Neverending Tour brengt hem dezer dagen naar New York. Inmiddels heeft hij een killer setlist, veel beter nog dan vorig jaar. Speelde hij toen meer tracks van het matige Ringleader of the Tormentors, nu heeft hij een echt goede selectie van Smiths- en solo-materiaal.Gisteren speelde hij één van mijn favoriete solo-nummers, zag ik net. Why Don't You Find Out For Yourself is verstopt op Vauxhall and I. Het klinkt simpel, maar de melodie blijft hangen en hoe hij de zin "Don’t rake up my mistakes / I know exactly what they are" zingt, raakt me diep.
Anyhoo, het is gefilmd: Why Don't You Find Out For Yourself, gisteren in de Hammerstein Ballroom.
Hans [19:39]
[ vrijdag 19 oktober 2007 ]
Heb vanavond Control gezien, Anton Corbijn's film over het korte leven van Joy Division-zanger Ian Curtis. Je hebt er ongetwijfeld inmiddels alles al over gelezen.Ik ging met vriend A., die ik al sinds de middelbare school ken en met wie ik deze passie goed kan delen. Dat in combinatie met Anton Corbijn als regisseur - wat kan er dan nog fout gaan. Wat het voor mij extra bijzonder maakte, is dat Corbijn me begin 2006 persoonlijk vertelde dat hij deze film ging maken. Nu was dus het moment.
Control is een prachtige film die je beslist moet gaan kijken. Dat zeg ik wel na hem helemaal gezien te hebben, want het duurt even voordat -ie gaat leven. Het eerste gedeelte is voornamelijk een opsomming van bekende feiten. Leuk om in beeld gebracht te zien, maar het blijft allemaal wat statisch.
Maar dan gaat de film dieper in op Curtis' dilemma's en hoe hij daar op reageert. Het toont zijn drives en zo zien we een echt mens. Control is dan ook helemaal geen muziekfilm, het is een film over een jonge man in een band speelt.
Hierdoor wordt pas echt duidelijk hoe jong Ian Curtis eigenlijk was toen dit alles gebeurde. Hij was 21, 22 toen Unknown Pleasures en Closer werden gemaakt en stierf op zijn 23e.
Wat een tragiek. Dan ben je nog niet eens echt begonnen. Hoe was jíj toen je twintig was?
Dat de film laat zien dat achter die mytische figuur met wie je bent opgegroeid, een gewoon mens zit, heb ik in het geval van Ian Curtis vijf jaar geleden al eens ontdekt.
Ik ben toen op een soort bedevaart naar Manchester gegaan (lees hier het weblog dat een embryo voor Dertigers is gebleken). Ik wilde wel eens weten waar al die muziek die mijn leven heeft gekleurd vandaan komt.
In het voorstadje Macclesfield, Joy Division's hometown, ben ik naar het huis waar hij leefde en overleed gegaan. Een heel gewoon huis in een heel gewone straat. Het voelde gênant om te staan kijken en ben dan ook snel doorgelopen.
(wel even snel een foto gemaakt, het hoekhuis in het midden van de foto)
Op de plaatselijke begraafplaats ben ik op zoek gegaan naar de steen. Niks geen Père Lachaise toestanden, maar een heel gewoon kerkhof dat bij de plaatselijke gemeenschap hoort.
Heel bijzonder vond ik, dat aan weerszijden van de looppaden op het kerkhof mini-grafsteentjes liggen van wie gecremeerd is. Een korte zoektocht leidde me naar mei 1980 en tussen alle toch wat standaard grafteksten zag ik ineens: Ian Curtis / 18-5-80 / Love Will Tear Us Apart.
Dan wordt alles ineens heel echt. Geen rockster, geen pathos. Gewoon, een echt mens, herdacht op een lokaal kerkhof. The real thing.
Hans [00:58]
[ zondag 7 oktober 2007 ]
Heb je de nieuwe clip van de Arcade Fire al gezien? Die is interactief, want het verloop bepaal je deels zelf.Klikt u rond op Beonlineb.com, een anagram van de songtitel Neon Bible.
Hans [19:23]
[ vrijdag 5 oktober 2007 ]
Now's the chance to right that historical wrong!De New Musical Express is een aktie gestart om God Save The Queen van de Sex Pistols op de eerste plaats van de Engelse charts te krijgen.
Dertig jaar geleden, in de week van koningin Elisabeth's zoveeljarig jubileum, was dit revolutionaire lied de bestverkochte single. Om haar feestje niet te verpesten werd het op de tweede plaats gehouden.
God Save The Queen wordt maandag opnieuw uitgebracht om het dertigjarig bestaan ervan te vieren. De NME roept nu zijn lezers op 'm te kopen of te downloaden. Zo kan het alsnog de gerechtvaardigde eerste plaats claimen. Wat een geweldige stunt! (lees alle details)
Maar ik zit te denken, what goes around comes around. Dít is nu het jubileum van de Sex Pistols. Hoe zou dát versteerd kunnen worden?
Hans [21:21]
[ woensdag 3 oktober 2007 ]
Voordat ik ga hardlopen, mag ik altijd graag even browsen naar nieuwe cd's om tijdens het lopen te beluisteren. Niet zonder trots kan ik melden dat ik vorige week voor het eerst de Dam tot Dam-loop heb uitgelopen en om die afstand vast te houden, loop ik tegenwoordig twee rondjes om de Sloterplas. Het is dan ook toepasselijk dat mijn keuze van vandaag een dubbel-cd is. Een nieuwe, die ik hier beslist even moet vermelden.
Established 1967 is een dubbel cd ter ere van het veertigjarig bestaan van BBC's Radio 1. Bands van nu coveren - het is een beproefd recept - geweldige nummers uit die periode. In de beste Dertigers-traditie ben ik vooral benieuwd naar Franz Ferdinand's versie van Bowie's Sound and Vision. Maar ook van Too Much Too Young door Kasabian en Teenage Kicks door The Raconteurs ga ik vast harder lopen.
Hier staat de hele tracklisting (en kun je 'm ook kopen).
Hans [10:35]
[ maandag 1 oktober 2007 ]
Wat wordt de plaat van het jaar? Ik denk dat de strijd zal gaan tussen Sound of Silver van LCD Soundsystem en Back to Black van Amy Winehouse.Ik zag pas afgelopen vrijdag, op een poster in Paradiso (vanwege Wir sind Helden - super concert, ik sluit me hier helemaal bij aan) dat Mark Ronson er in november een concert geeft.
De cd van deze producer bevat covers van The Smiths, Kaiser Chiefs en Radiohead en Amy Winehouse en Lily Allen zijn onder meer te gast. Dat hij hot hot hot is wordt verder wel bewezen doordat zijn remix van Bob Dylan's Most Likely You Go Your Way (And I’ll Go Mine) zó authorized is dat het zelfs Dylan's nieuwe single is! (beluister 'm hier).
Ik had er niet bij stilgestaan dat -ie zou gaan touren, maar daar wil ik toch echt wel bij zijn.
Oh. Ik zie net dat Back to Black al van vorig jaar is. Het zal dus wel Sound of Silver worden. Of denk je van niet? Wat verwacht jíj dan dat de plaat-van-het-jaar wordt?
Hans [21:35]
