[ maandag 30 maart 2009 ]
Zo! Mis ik even wat zeg! Ik was afgelopen vrijdag in de Outland-winkel aan de Zeedijk en pakte bij het weggaan DJ Broadcast mee. Dit voor gratis best goed geschreven dancemagazine wees me erop dat het deze week Minimal Music Festival is in het Muziekgebouw aan 't IJ. Nou ben ik niet helemaal thuis in de Philip Glasses van deze wereld, maar ik weet wel dat ik een tijdje geleden diep geraakt werd door de muziek bij een balletvoorstelling. Dat ballet vond ik maar comme ci comme ça, maar die muziek ging me door merg en been. En die was van Steve Reich.
Laat nou dát concert als enige al zijn uitverkocht. Een goed moment om me in te schrijven op de nieuwsbrief van het Muziekgebouw, dan ben ik de volgende keer op tijd.
Wat ik wel ken van Philip Glass, is de muziek van Koyaanisqatsi. Deze woordloze en wel heel bijzondere film zuigt je helemaal naar binnen; ik moet je op het hart drukken deze eens over je heen te laten komen (trailer). Je kunt 'm ook deze week gaan zien! En ik heb een wedervraag: welke muziek uit het genre beveel je mij aan?
Hans [21:40]
[ maandag 16 maart 2009 ]
Toen ik deze blog begon, in 2002, koos ik als ondertitel Weblog voor dertigers die nog altijd van alternatieve muziek houden. Staat er nog steeds, in de balk links.Je zult met me eens zijn dat de mainstream in de loop der jaren wel een stukje is opgeschoven. Wat in de eighties alternatief heette, is dat vaak allang niet meer. Een goed voorbeeld daarvan vond ik dit weekend op de NME-site.
Kijk maar eens naar deze vrij getrouwe versie van Once in a lifetime... door de Muppets.
Voor Veertigers, dat nu nog een mirror is, heb ik de term dan ook aangepast. Daar heet het:
Voor veertigers die lang, lang geleden naar de Verrukkelijke Vijftien luisterden.
Ik wil onderhand Dertigers achterlaten en serieus doorgaan op Veertigers. Daarom ben ik erg benieuwd naar hoe oud de bezoekers nu ongeveer zijn. Laat je het even weten in het reactievak?
Hans [21:20]
[ zaterdag 14 maart 2009 ]
Kennis zit nooit in de weg en daarom vertel ik je graag dit verhaal. Ik kocht vorige week op een rommelmarkt het oude singletje Red Hot van Robert Gordon en Link Wray. Herinnert u zich die nog nog nog?
Ik raakte er toevallig over aan de praat met een oude vriend en die vertelde me een mooi stukje nutteloze trivia.
Wellicht weet je dat Fire van de Pointer Sisters is geschreven door Bruce Springsteen. Die schreef het lied in 1977 voor Elvis. Helaas stierf die plotseling in augustus van dat jaar en zo werd het lied doorgeschoven naar Robert Gordon, een oude vriend van Springsteen.
Die nam het als eerste op, en die versie werd gespot door het management van de Pointer Sisters. En zo kwamen de dames aan hun grootste hit.
En Red Hot, dat een jaar eerder uitkwam? Die draaide ik meer dan dertig jaar later, afgelopen week op een feest voor dertigplussers en de dansvloer ontplofte zo'n beetje!
Hans [08:50]
[ zaterdag 7 maart 2009 ]
And now for something completely different. Ik heb net heel geboeid naar iemand geluisterd. Het is zo'n bijzonder verhaal dat het gewoon moet doorgeven.De Amerikaanse neuroloog Jill Taylor kreeg een unieke kans om haar lichaam van binnenuit te observeren, toen ze zelf een hersenbloeding kreeg. Je zult begrijpen dat dit een fascinerend verhaal oplevert.
Maar het gaat nog even verder. Zij heeft door haar kennis, nieuwe inzichten gekregen en omdat zij een uitstekende communicator is, weet zij deze heel helder te benoemen.
Uniek verhaal. Ga er even voor zitten.
Jill Bolte Taylor: My stroke of insight
Hans [15:28]
[ woensdag 4 maart 2009 ]
Het is restaurantweek; toprestaurants serveren een prima driegangendiner voor 25 euro. We hebben op tijd gereserveerd en zo monsterden we gisteravond aan op de Supperclub Cruise.Zoals de recensies op Iens al melden: het gaat hier niet om het voedsel alleen, maar om de totaalervaring. Op een strak marineschip, op kussens liggend eten terwijl je varend over het IJ, Amsterdam in de avond aan je voorbij ziet glijden. En dat alles afgemaakt met die bekende Supperclublounge.
De dj had het niet zwaar: als er íets is wat makkelijk mixt is het wel lounge. Langzaam maar zeker werkte hij naar een uptempo setje toe en hieruit wil ik je één nummer laten horen. Dat viel me op vanwege de ingenieuze, steeds herhalende break.
Luister eens naar Miami Theme van Raw Artistic Soul. Prima muziek voor tijdens het eten.
Heb je trouwens een tip voor een ander bijzonder en relaxt restaurant? Ik hoor het graag. Bon appetit!
Hans [20:57]
[ zondag 1 maart 2009 ]
Nog even over shreds. Die van Santana is elders weer opgedoken en ook deze is een echte giller.In de comments het ultieme understatement: it wasn't him at his best.
De maker heeft ze nu allemaal bij elkaar gezet op zijn eigen site. Ga zeker even kijken op StSanders.com.
Hans [01:38]
