[ maandag 31 juli 2006 ]

 

russians love their sushi tooEen hartelijke groet vanuit het verre Berlijn, om precies te zijn vanuit het mooie stadsdeel Prenzlauer Berg. Ik was hier al eerder, maar mijn half-Duitse vriendin weet er zoveel over te vertellen, dat ik niet meer alleen op de teksten van Klein Orkest hoef af te gaan.

Veel van wat vroeger achter de muur lag, is nu leuk en hip, en tijdens de zoveelste sushi merkte A. ineens op dat we Russians van Sting eigenlijk nooit meer horen. Logisch, want dat lied is volstrekt uit de tijd, net als Over De Muur natuurlijk.

En dat deed ons denken, welke andere nummers zijn inmiddels door de actualiteit ingehaald?

Overigens mis je op vakantie veel, zoals het bericht dat Morrissey in Brussel gaat optreden. Jammer maar helaas voor mij.

Hans [13:29]

[ donderdag 20 juli 2006 ]

 

u2bHee dertigers, haal die Commodore 64 maar weer van zolder en kijk eens wat je er nog mee kunt doen (YouTube video).

Dat YouTube is trouwens geweldig hè. Je hoeft het maar te noemen in een gesprek of je krijgt weer leuke tips. Zo hoorde ik deze van L.: Prince in de Muppet Show (hele show). Met onder meer een prachtige versie van Starfish and Coffee (video).

Wat ben jij zoal voor bijzonders tegengekomen?

Hans [22:43]

[ dinsdag 11 juli 2006 ]

 

eye know nowIk had je al laten weten dat ik wel weer eens wat nieuws wil ontdekken; ik vroeg het al eens op deze blog maar onlangs maakte ik via mijn werk iets heel aardigs mee.

Voor een project werkte ik samen met een leeftijdsgenoot die vijf dagen ouder is dan ik. Hij is net zo met muziek bezig als ik, hield vroeger ook van new wave, maar heeft zich zo rond zijn 22e helemaal op de dance gestort. Alles verder overboord gekieperd, want in de dance, dáár gebeurde het.

Rete-interessant natuurlijk, want ik ben op het ingeslagen pad doorgegaan en mis dus veel van wat er in de dance gebeurt. Je begrijpt: ik heb hem om tips gevraagd en zijn nummer één-keuze ongehoord gekocht.

Die keuze is DE9: Transitions van Richie Hawtin, een cd/dvd van vorig jaar. Het is inderdaad dance voor gevorderden, want ik hou van liedjes en die staan er niet op. Wat ik er mooi aan vind, is dat flarden muziek elkaar opvolgen waardoor je het gevoel krijgt van een soort reis, en dat alles bij elkaar wordt gehouden door een heel lekkere, subtiele beat. Een beetje Kraftwerk-liefhebber moet snel om kunnen zijn.

Hier zijn twee fragmenten, maar dat doet de plaat geen recht want je moet hem een tijdje laten lopen, heb ik inmiddels gemerkt (recensie 1 / 2)

Ik ken deze cd nu ongeveer een maand en het aardige is dat de in Berlijn woonachtige dj komende donderdag in Paradiso staat. Ik hoop dat het niet al te laat wordt, want ik moet vrijdag weer vroeg op - dat project moet ook nog af.

Hans [21:26]

[ vrijdag 7 juli 2006 ]

 

houder onder drukSteeds als ik mijn pc afsluit, denk ik: het lijkt er wel erg op. Het afsluitgeluidje en de laatste seconden van Queen en David Bowie's Under Pressure.

Vandaag heb ik ze eens achter elkaar geplakt. Ik zeg niet dát.., maar het heeft wel wat van elkaar weg. Wat zegt u.

(mp3)

Hans [19:01]

[ woensdag 5 juli 2006 ]

 

pixie power!Dertigers komt naar je toe deze zomer!

Een hartelijke groet vanuit Gigantic, de kleinste megastore van Amsterdam. Ik sta hier wat te ouwehoeren met eigenaar A., en als ware popnerds hebben we het nog even over hobbybands (zie het vorige postje).

The Power Station, Woven Hand (die ik overigens altijd graag Ovenwant mag noemen), de Breeders en de Tom Tom Club schoot snel te binnen - en A. roept terwijl ik dit sta te tikken nog The Rentals, dat zijproject van Weezer - maar wie helpt het lijstje afmaken?

Hans [10:54]

[ zaterdag 1 juli 2006 ]

 

de colporteurs?Phil Collins had Brand X, de mannen van Giant Sand Calexico. Er zijn ongetwijfeld nog vele andere voorbeelden van hobbybands, maar die schieten me nu even niet te binnen.

Vanavond stonden in elk geval de Raconteurs in De Melkweg, met op gitaar Jack White van de White Stripes. Ik had hun plaat anderhalf keer met een half oor beluisterd, dus ik had er niet echt een verwachting van, maar het was een kick ass rock and roll show die ons helemaal meesleepte.

Hier, luister zelf eens naar Steady As She Goes (video) en denk je een uitverkochte, kolkende Melkweg in. Of hun versie van Bowie's It Ain't Easy (BBC-sessie mp3).

In de toegift speelde de band onder meer Send me a postcard darling van de Shocking Blue (filmpje uit mijn ouwe Nokia). Natuurlijk een leuk gebaar naar het Nederlandse publiek, zoals Morrissey in de HMH al verwees naar Mouth and McNeal en Focus. Maar het publiek reageerde vrij lauw, ik dacht echt: tijd voor meer historisch besef. Nirvana heeft ook al Love Buzz opgenomen, maar welke twintiger kent Mariska Veres?

Bij het napraten bedachten we twee redenen waarom Jack White deze hobbyband is begonnen:

1. Hij kan naar believen solo's spelen zonder dat andere bandleden gaan zeiken;
2. Hij hoeft geen rood-witte pakjes meer aan. Hij stond er vanavond dan ook in stijlvol zwart.

Hans [02:23]