[ maandag 31 mei 2004 ]
Wie kent Cyndi Lauper nog? Zij zong hits als Girls Just Want To Have Fun en Time After Time; die laatste werd overigens nog door Miles Davis gecovered.Wel, ze was deze week weer even in het nieuws.
Op het moment dat ze, tijdens een openluchtconcert, een hoge noot zong met haar mond wijd open, vloog er een vogel over en... nou ja, u kunt wel raden.
Het is onbekend of ze nu een oud succes van de Raggende Manne op haar repertoire gaat zetten.
Hans [08:56]
[ zondag 30 mei 2004 ]
Ik heb altijd al eens ingelicht willen worden door "welingelichte bronnen"; nu weet ik hoe dat is.
Welingelichte bronnen uit de mediawereld hebben me namelijk verteld dat er geruchten gaan dat Morrissey eind september, begin oktober in het Pepsi Stage staat!
Ze verkopen er toch geen hamburgers hè? En laat die avond de Febo op de Arenaboulevard ook maar dicht. Anders gaat het misschien toch weer niet door.
Hans [22:14]
[ vrijdag 28 mei 2004 ]
...en daar zie ik ineens een wel heel erg Nederlandse naam op Morrissey-solo. Johan de Witt bracht deze VPRO-recensie van Morrissey's verjaardagsconcert aan en die geef ik hier graag even door.
En wat hebben de paaldansers over You Are The Quarry te melden?
De Morrissey-linkdump gaat nog even door: hier kun je luisteren naar een recent interview op BBC Radio 1. Met een giechelige want bloednerveuze interviewer. Tenslotte heb ik deze week nog wat nieuwe links toegevoegd aan de Morrissey Startpagina. Piet Heyn? Michiel de Ruyter? Of iemand anders nog meer tips?
Hans [00:17]
[ donderdag 27 mei 2004 ]
Oef! En alweer een pittige vraag in de Muziekquiz van Het Parool. Wat is de platenhoes-van-de-week?Voor wie nog niet uitgekwist is: kijk eens of je de dagelijkse fragmenten kunt raden bij Daxxon en Timmie TV!
Hans [22:03]
[ woensdag 26 mei 2004 ]
Ja, ik draai hem regelmatig. Ja, hij doet me nog steeds veel, al is het heel anders dan in de hoogtijdagen van The Smiths. En ja - You Are The Quarry is een fantastische plaat, waarop de artiest van mijn leven doet wat hij het best kan.
Het is een album dat je heel snel heel goed kent, maar die niet minder wordt naarmate je hem blijft draaien. En dat is niet onopgemerkt gebleven - voor de statistici: hij is op 30 binnengekomen in de Nederlandse charts en op 11 in de Amerikaanse.
Met het publiciteitsoffensief rond Morrissey, zou een concurrerend eighties-icoon natuurlijk wel gek zijn om daar geen gebruik van te maken. En wat vond ik vandaag in een donkere krocht van het internet? Een promo van de nieuwe single van The Cure.
Jawel, The Cure heeft weer een nieuwe plaat gemaakt en The End of the World is de single.
Nu zit er ergens in mijn onderbewustzijn natuurlijk een primitief soort weerzin tegen deze band, maar toen ik vandaag de hitverzamelaar Staring at the Sea weer eens in de speler gooide bedacht ik me wel dat daar een trits prima popsongs op staat. The Lovecats, The Caterpillar, Inbetween Days, Close to Me - zo even vier singles die achter elkaar werden uitgebracht. Het gaat me niet door merg en been, maar het zit allemaal wel heel goed in elkaar.
En dan hebben we het natuurlijk nog niet eens over A Forest, Boys Don't Cry en Just Like Heaven.
Dus... voor uw plezier is hier de nieuwe single van de Cure. De cd The Cure komt uit ergens eind juni, zo zag ik op de scan van het doosje.
Hans [19:30]
[ dinsdag 25 mei 2004 ]
Toen Orson Welles in de jaren dertig het hoorspel The War Of The Worlds maakte, klonk dat zó echt dat veel luisteraars - overtuigd dat er een planetaire oorlog was uitgebroken - compleet in paniek raakten.
Ik kan niet zeggen dat het hoorspel dat ik vanavond bezocht me evenzeer aangreep, maar het was wel heel bijzonder om een hoorspel te beluisteren in een heus theater. Vooral daar de geluiden en muziek werden verzorgd door onze goede vriend Spinvis.
Radiomaker Bente Hamel (wat een prachtige naam) maakte het hoorspel. Het is een waargebeurd verhaal, over de Franse postbode Ferdinand Cheval die een groot deel van zijn leven wijdde aan het bouwen van een gigantisch paleis. Spinvis schreef er onder meer het lied Wat zei Alice ook alweer? voor, dat ook te vinden is op zijn cd/dvd Nieuwegein aan Zee.
Het werd vanavond gepresenteerd in het Parool Theater, en afgelopen zaterdag al uitgezonden op Radio 1. Je kunt het nog beluisteren: hier is Het Hoofd van Ferdinand Cheval. Naast muziek van Spinvis hoor je hem ook in de rol van Cheval.
Hans [23:15]
[ woensdag 19 mei 2004 ]
Nou, ik ben eruit hoor. Het was geen vroege versie van The World Is Full Of Crashing Bores (fragment).Het blijkt dat een bandje met een Morrissey-kloon als zanger, enige tijd geleden een nummer heeft uitgebracht met daarin de titel van dit toen nog te verschijnen nummer van Morrissey.
Volgt u het nog?
Het gaat om het lied A New Girl Born van de Zweedse band Boys.
Nu ik het weet, denk ik: hoe heb ik kunnen denken dat het Morrissey was. Maar het klonk best écht! En bovendien, het is een prachtig lied.
Zeg nu zelf. Beluister de mp3 van A New Girl Born (via Chrome Waves). Ook leuk als je van een baslijn in de stijl van New Order houdt.
Hans [01:26]
[ maandag 17 mei 2004 ]
Zoals George een paar weken geleden al schreef, wilde ik Morrissey's nieuwe cd You Are The Quarry niet horen voordat -ie officieel uit was.
Hij was me al een paar keer aangeboden, ik was 'm op internet tegengekomen, maar vanwege de bijzonder goede verhalen die ik erover had gehoord, had ik besloten: wachten tot 17 mei en er dan eens goed voor gaan zitten. Een nieuwe plaat van Morrissey is leuk, maar een heule goeie is een evenement.
Zo gezegd, zo gedaan; maar in een moment van zwakte, een week of drie geleden, heb ik twee nummers gedownload. Twee maar.
En nu vraag ik me af wat ik in 's hemelsnaam heb gedownload.
Want het nummer The World Is Full Of Crashing Bores dat op de cd staat, is een compleet ander nummer dan wat ik heb binnengehaald. Mijn download bevat vrij zeker de stem van Morrissey, en de titel komt er ook in voor; maar de tekst is compleet anders dan op de uiteindelijke cd-versie en de muziek ook.
Ik had tegelijk met dit nummer, ook Irish Blood English Heart naar mijn harde schijf geslurpt. Nou, die heb ik dus ook nog maar eens aangeklikt. Dat is wel hetzelfde lied, maar mijn gedownde versie klinkt veel rauwer dan de uiteindelijke.
Volgens mij ben ik per ongeluk op vroege opnames gestuit. Wie weet meer?
Oh, en mijn eerste reactie: You Are The Quarry is een prachtige plaat. Hoewel Vauxhall and I de beste blijft, staat hij op dezelfde hoogte als Viva Hate.
Ik heb hem inmiddels een keer of zes gehoord, en ontdek telkens iets nieuws. Wellicht kom ik er nog uitgebreid op terug.
Duh.
Hans [21:15]
[ zondag 16 mei 2004 ]
He?! Ik kan amper geloven wat ik net lees.
Morrissey's nieuwe single Irish Blood, English Heart komt binnen op vier in de Amerikaanse billboard-lijst. Wat een fantastisch nieuws!
(bekijk de commercial voor de cd)
Hans [11:49]
Het is een weekend in 1987, en de Smiths-verzamelaar The World Won't Listen staat op het punt van uitkomen. Komende maandag komt -ie uit, en waar ik woon (een dorpje bij een provinciestad) is -ie er dan meestal op dinsdag.
Maar zover is het nog niet; het is zaterdag en ik loop toevallig langs de platenwinkel. De verkoper roept me naar binnen: hij moest in het distributiecentrum zijn en heeft speciaal voor mij alvast een exemplaar meegenomen.
Ik in alle staten! Zelfs al staat er maar één nummer op dat ik nog niet ken.
(overigens vind ik het een leuk idee dat deze Simon van de platenzaak New Entry, egosurfend op internet, misschien ooit ontdekt dat deze ontzettend aardige geste zelfs zeventien jaar na dato niet vergeten is)
Maar goed, zo voelde ik mij gisterochtend ook een beetje, toen ik Get Records belde en ze me konden vertellen dat Morrissey's nieuwe cd You Are The Quarry al binnen is. Hij hoort er pas maandag te zijn! En in dit provinciestadje... ah nee, da's flauw.
Hans [11:00]
[ donderdag 13 mei 2004 ]
Vanochtend hoor ik dat de Beastie Boys komende zondag in de Melkweg zullen optreden. Sterker nog: om twaalf uur vandaag zijn de kaartjes à tien euro in de voorverkoop gegaan.
Om kwart voor twaalf sta ik dus aan de balie van het postkantoor. Als vierde in een rij van vijf, dus met goede hoop. De dienstdoende postboer heeft het systeem al klaargezet om om klokslag twaalf een rijtje tickets uit te printen. Hij zit heel fanatiek te kijken achter de pc, zijn blik strak gericht op het beeldscherm, terwijl zijn collega inmiddels de andere klanten helpt.
Om vijf voor twaalf begint hij systematisch op het toetsenbord te rammen; pas om twaalf uur komt de eerste melding.
No more seats available of this type.
Nog eens geprobeerd: no more seats available of this type.
En nog eens: no more seats available of this type. En nog eens. En nog.
Zijn collega, een vrouw van in de veertig, laat de pakketjesklanten even voor wat ze zijn en belt als de moeder van een teleurgesteld kind een naburig postkantoor. Ook nul kunnen uitdraaien.
Ander postkantoor gebeld. Ook niets. Geen enkel kaartje kunnen verkopen. Sabotage?
Nu bellen ze boos met Ticketservice. Na dik tien minuten in de wacht hoor ik een afgemeten "Hoezo uitverkocht".
Uitverkocht in minder dan een minuut. Het was ook haast te mooi om waar te zijn.
Hans [19:33]
[ woensdag 12 mei 2004 ]
Tijdens een avondje Triviant kwam het gesprek op Nirvana, en om precies te zijn op de singleversie van Pennyroyal Tea. Of die nou ja dan nee ooit in de handel is geweest.
Als je je avond toch al vult met nutteloze trivia, dan sluit zo'n stuk essentiële informatie daar mooi op aan.
Ik kan me herinneren ooit het hoesje te hebben bewonderd vanwege erg mooi, maar heb hem nooit daadwerkelijk in handen gehad.
De single blijkt met het overlijden van Kurt Cobain meteen uit de handel te zijn gehaald. Hier staat het hele verhaal; iemand hem in zijn bezit?
Hans [02:20]
[ zondag 9 mei 2004 ]
Een tijdje geleden pikte ik een link van Homegrain, naar een site met originele platenhoezen en aftreksels ervan.
Nu stuitte ik op deze. Leuk om te weten dat Elvis Costello's onvolprezen Almost Blue, die ik toch al een jaar of zestien in de kast heb staan, óók een eerbetoon is.
Zijn er nóg meer?
Hans [18:43]
[ vrijdag 7 mei 2004 ]
In de adventsdagen van de nieuwe Morrissey-cd (online al her en der te vinden) stuitte ik op een fascinerend stukje televisie. Je moet wel fan van The Smiths zijn om dit te kunnen waarderen hoor.
In de Oxford Road Show brengt een nog erg jonge Morrissey een bezoek aan zijn oude buurt in Manchester (download het fragment). Het is gefilmd in maart 1985, de tijd dat het album Meat Is Murder uitkwam.
Meat Is Murder opent met het nummer The Headmaster Ritual (als single overigens alleen in Nederland uitgebracht). Dit lied is een bittere aanklacht tegen de spijkerharde opvoedmethodes van de leerkrachten van zijn middelbare school.
Het is dan ook best wel dubbel om te zien hoe een voormalige onderwijzeres Morrissey hartelijk feliciteert met zijn succes. Je ziet hem de hulde ietwat gereserveerd in ontvangst nemen, om in het volgende shot ongezouten zijn mening te geven over zijn oude school (op 1 minuut 58).
Prachtige televisie, maar: voor de fans, deze.
(geen fan, maar wel geïnteresseerd? bekijk dan de video van Morrissey's nieuwe single Irish Blood, English Heart)
Hans [20:06]
[ maandag 3 mei 2004 ]
Alsof je nog niet genoeg gefeest hebt in de laatste dagen, wil ik je van harte uitnodigen voor Dertigers go Poptastic, komende zaterdag 8 mei in café Mono te Amsterdam.
Wilco Northernlake en ondergetekende draaien daar de hele avond leuke plaatjes voor de mensen.
Dusseh.... je zult een of ander bandje uit Manchester wel eens langs horen komen, enneh.... een leuk Engels bandje van wie we onlangs de voorman hebben ontmoet, verder zullen we zeker aandacht besteden aan een muzikale kameleon, we draaien wat leuke soulplaatjes, Kylie, een leuk nummertje van Underworld, een paar Pixies, wellicht nog wat schlagers van Nick Cave, denken terug aan Vara's Verrukkelijke Vijftien, misschien nog een obscure track van de Velvet Underground, trekken de soundtrack van Trainspotting uit de kast...
Je merkt het al; we draaien de hele avond onze favoriete plaatjes. En de jouwe, als je je verzoekjes in het reageerding hieronder plempt.
Café Mono vind je aan de Bilderdijkstraat 15; Dertigers go Poptastic begint om 22 uur!
Hans [21:32]
[ zaterdag 1 mei 2004 ]
Zoals verzamelnerds op postzegelsites vandaag ongetwijfeld juichend zullen verhalen over die mooie vondst op de vrijmarkt, zo kan ook ik hier vertellen dat ik met Koninginnedag lekker heb gescoord.
Ik vond onder meer Artificial Inteligence II, een verzamelaar van het dancelabel Warp. Ik ben de laatste paar weken erg into dance en daar past dit perfect in. Voor de kenners: het is de editie met twee cd's, de verkoper drukte me nog op het hart dat die vrij bijzonder is.
Ik geloofde hem op zijn woord, ook al omdat hij me ook een speciale editie van David Sylvian's Brilliant Trees verkocht, die ik altijd nog eens wilde hebben.
Elk jaar is het natuurlijk weer afwachten welke bijzondere acts je nu weer zult tegenkomen. Ik schreef vorige week al over de Poëzie Jukebox; ditmaal was mijn favoriet een karikaturist. Zoëen als je overal ziet; ook deze maakte tekeningen van betalende voorbijgangers. Maar met dit verschil: deze tekenaar was een kleuter van vier!
Er waren veel muzikale hoogtepunten dit jaar. Naast de moddervette beats van het soundsystem op het Leidseplein en een paar fantastische openlucht dj's zagen we Martin Buitenhuis van Van Dik Hout in Café de Koe. Tijdens de Koeraoke zong hij in kennelijke staat Marco Borsato's Dromen Zijn Bedrog.
Ik zou zeggen: Martin, don't give up your day job.
Hans [20:47]
