[ zondag 27 juni 2004 ]
Zo nu en dan vind je een leuke cd in de ramsj, van een band waarvan veel verwacht werd maar die toch niet is opgepikt door het grote publiek.
Toen vorig jaar bijvoorbeeld
Feast of Wire van
Calexico werd uitgebracht, kreeg hij best veel airplay, maar het werd nooit een commercieel succes. Hij ligt nu dan ook voor een fooi in de winkels.
Ik wil je wijzen op de fantastische cd
#1 van
Fischerspooner. Electro-wave uit New York van twee extravagante dertigers, de klassiek geschoolde musicus Warren Fischer en experimentele video-kunstenaar Casey Spooner. Het zijn Bowie-fans gok ik en je kunt hier de single
Emerge downloaden (
windows media /
realplayer). Kijk eens of je het wat vindt.
De cd ligt voor zo'n tien euro in de winkels. Ik kocht mijn exemplaar afgelopen donderdag bij
Concerto, in een speciale editie met een dvd bomvol clips en special features.
Meer Fischerspooner mp3's vind je
hier.
De
early adopters kan ik melden dat de nieuwe single
Just Let Go eind deze maand uitkomt. Zou leuk zijn als het alsnog gaat lukken.
Hans [19:56]
[ zaterdag 26 juni 2004 ]
Je hebt wellicht al gelezen over het nieuwe
Pixies-nummer
Bam Thwok. Of het al gedownload, want het is gemakkelijk te vinden (zoals
hier).
Ik stuitte echter op een oude mp3; het nummer
Hey (oorspronkelijk op
Doolittle) is per ongeluk in een verknipte versie op de
nieuwe verzamel-cd terechtgekomen, en daarom heeft platenmij
4AD de juiste versie als mp3 op de officiële site gezet.
Omdat het zo'n fantastisch nummer is - het was destijds even wennen, maar nu is het één van mijn favorieten - ga ik die fijn deep linken. Rechtermuisknop en slurpen maar! (
hier)
Hans [12:21]
[ dinsdag 22 juni 2004 ]
Mijn dank gaat vandaag richting Enschede, want dankzij kleega
Dubbelmono heb ik al gehoord hoe de
Pixies klinken op hun nieuwe toer.
Beter goed gejat dan slecht gejat, gaat het spreekwoord zo ongeveer, en vandaar óók via deze site een link naar mp3-hemel
Klepshimi.
Toepasselijke naam dus. Oh, en de
nieuwe 2 Many DJ's staat er ook (met een korte
uitleg).
Hans [18:47]
[ maandag 21 juni 2004 ]
Als ik nu de naam van
James Dean intik, dan zouden zijn fans hier op termijn toch kunnen belanden?
Mooi, dan kan ik ze erop wijzen dat ze in
Morrissey een geestverwant hebben: hier is de originele video van zijn single
Suedehead uit
1988, waarin ons idool het ouderlijke huis van zíjn idool bezoekt en allerlei voor fans legendarische plaatsen bezoekt (
windows media /
realplayer).
Had ik al verteld dat ik op mijn beurt anderhalf jaar geleden
Morrissey's ouderlijk huis heb
bezocht? Ik heb dan nog wel geen hit, maar ik heb er natuurlijk wel een paar foto's van genomen voor een eventuele videoclip.
Hans [20:05]
[ woensdag 16 juni 2004 ]
Elke muziekliefhebber herkent het uit de platenwinkel: als je met je vingers door cd-rekken bladert ontstaat er zo'n klepperend geluid. Wat ik me vandaag afvroeg: wordt de gemiddelde platenboer - die dit dag in dag uit en de hele dag door moet aanhoren - niet horendol van dit geluid?
Hoe dan ook, al klepperend stuitte ik vandaag op een aardige ripoff-hoes. Dit is
Being Ridden van ene
Cex. Nooit van gehoord, maar ziet er
bekend uit, nietwaar?
Hans [19:58]
[ maandag 14 juni 2004 ]
Dit weekend hoorde ik weer eens
Everytime You Go Away (
fragment) van soulzanger
Paul Young (popquiz: van wie is het origineel?).
Ik vergeet het vaak, maar het is wel één van mijn favoriete
misheard lyrics. Zonder nadenken zong ik mee:
Every time you go away
You take a piece of meat with you
Hans [18:53]
[ zaterdag 12 juni 2004 ]
Omdat ik niet dol ben op
Phil Collins, is het alweer veertien jaar geleden dat ik voor het laatst een stadion-concert heb meegemaakt.
In 1990 zag ik
Prince in De Kuip, en afgelopen vrijdag zag ik
David Bowie in de Arena. Dat is wel wennen als je
Paradiso en de
Melkweg gewend bent.
Want als je je als artiest moet richten op zo'n 30.000 man, dan is er weinig ruimte voor nuance.
Het concert opende met
Rebel Rebel, gevolgd door een cover van
The Pixies'
Cactus (die ook te vinden is op zijn voorlaatste cd
Heathen). M. heeft er een filmpje van gemaakt (
kijk hier, 3,7 MB).
In de
All Music Guide las ik
een heel goede omschrijving van
Bowie's recente werk. Dat wordt goed ontvangen want met zijn laatste platen reproduceert hij zijn beste albums, maar dan met de rust die hij inmiddels gevonden heeft.
Daar kan ik wat mee: zijn - overigens geweldige - hit
New Killer Star (
beluister) had zo op
Scary Monsters kunnen staan.
Toch was ik niet helemaal happy. Met een carrière van al bijna veertig (!) jaar is Bowie één van de supersterren waarvan je een favoriete periode kunt hebben. Wel, vanavond waren vooral de veertigers (één weblog verder) aan de beurt.
Rebel Rebel,
All The Young Dudes,
Ziggy Stardust.
Leuk, maar voor mij niets van
Low, en alleen het
titelnummer van
Station to Station. Daarbij krijg ik altijd kromme tenen bij de seventies-rockgodverheerlijkingsslogan
Ziggy played guitaarrrrrr.
Maar
Heroes was weer puik hoor.
Oh, en David zou niet lekker hebben gescoord in de
Nationale Popquiz: toen hij
China Girl aankondigde als een nummer
uit de eighties, werd er door pop-professoren hier en daar een veelbetekenende wenkbrauw opgetrokken (
filmpje, 3,3 MB).
Hans [02:39]
[ woensdag 9 juni 2004 ]
Nog even
terugkomen op de
Ramones; wat is het toch knap als een band een nummer helemaal naar zijn hand weet te zetten.
Zo hoorde ik vanochtend toevallig de Ramones'
Havana Affair in de versie van de
Red Hot Chili Peppers.
Wat ik zo bijzonder vind, is dat het archetypische Ramones-nummer in de versie van de Chili Peppers klinkt alsof het rechtstreeks uit de breinen van de sokophouders zelf is ontsproten.
Oordeelt u zelf!
Hier zijn de Ramones (
mp3 fragment), en hier de Peppers met hetzelfde lied (
mp3 fragment).
Hans [11:08]
[ zondag 6 juni 2004 ]
Wel, het zit erop. De
Nationale Popquiz 2004 is weer gestreden.
Bloed, zweet en tranen. Er is gevloekt, er is gejuicht. Rondes met televisiehits, gerapte songteksten over basistracks van compleet andere nummers, nummers met vingergeklik. Voor wie er niet bij was: binnenkort is hij in zijn geheel na te spelen op de
officiële site.
Als team
Kees Kwist (een verbastering van
deze legendarische weblog) hebben we onze overwinning van vorig jaar kunnen consolideren! Het was hartstikke spannend.
Twee zaken die ik graag even wil melden: er is natuurlijk een traditie van teamnamen die van de woordgrappen aan elkaar hangen. Zo was vandaag onder meer team
665 - The Neighbour of the Beast aanwezig.
Ik moest pas echt proesten toen de
Havana Car Dealers me vertelden dat ze volgend jaar hun opwachting willen maken als
Spinfist.
Wij gaan volgend jaar wellicht als
Manke Kelis.
Daarnaast was er speciale aandacht voor Frank Vrijman van
team Gay Bar, die gisteravond in
Paradiso de derde prijs van de
Nederlandse Air Guitar kampioenschappen in de wacht heeft gesleept.
Na enige aansporing door het voltallige publiek, en omdat iemand toevallig de cd van de
Electric Six bij zich had, deed hij niet lullig en speelde hij nog eenmaal
Gay Bar (
beluister) mee.
Hans [22:46]
Dertigers, we worden oud.
Je hebt ongetwijfeld ook net gehoord dat
Ronald Reagan is overleden.
Een republikeinse president brengt natuurlijk duizend protestliederen voort; het eerste nummer dat me te binnen schiet is
Bonzo Goes to Bitburg van de
Ramones. Een nummer uit 1986, over het
bezoek dat
Bonzo bracht aan het
oorlogskerkhof in het Duitse
Bitburg.
En zoals ik al zeg, we worden oud: de helft van de Ramones is óók al heengegaan (
Joey,
Dee Dee).
Hier is nog eenmaal
Bonzo goes to Bitburg (
fragment) en
het verhaal achter dit lied. Wel héél erg jaren tachtig allemaal.
Hans [03:25]
[ zaterdag 5 juni 2004 ]
Eens in de zoveel tijd organiseert megastore
Fame in de
Kalverstraat een speciale koopavond voor vaste klanten. Dat zijn de mensen die een klantenpas hebben. Ook de abonnees van muziekblad
Aloha hebben zo'n pasje.
Omdat mijn broer J. lid is, maar honderden kilometers van Amsterdam woont, heeft hij mij zijn Fame-pasje gegeven. En omdat ik zo'n fijne broer ben natuurlijk.
Vanavond was het weer zover; koopavond voor de muziekliefhebbers. Fame doet dan het volgende, zo heb ik gemerkt: ze geven op alles een korting van 20% en prijzen daarbij de cd-boxen enorm af. Die platendraaiers weten immers wel raad met artiesten die verder geen hond meer kent. Ik zag onder meer boxen van de
Style Council, the
Penguin Café Orchestra,
Status Quo,
Scott Walker,
Nederbeat uit de sixties, en zo verder.
Kun je je herinneren hoe een uitverkoop er in de
Donald Duck altijd uitzag? Met vechtende huisvrouwen die elkaar met paraplu's te lijf gaan? Nou, zo zag het er vanavond ongeveer uit bij de stand met cd-boxen. Maar dan met kerels die normaal geen vlieg kwaad doen.
Ik heb in de gauwigheid gepakt wat me wat leek en later een selectie gemaakt. Uiteindelijk ben ik thuisgekomen met
deze Roxy Music-box en
deze T-Rex-kit. De
Cure-box heb ik toch maar laten liggen en van de
Pet Sounds-sessions heb ik de
audio-dvd al.
Wat ik het meest frappant vond, was dat die
T-Rex als eerste uitverkocht was. Hoe zou dat komen? Er waren er best veel.
Naar aanleiding daarvan, hier een stukje aardige pop-trivia.
Marc Bolan, de centrale persoon van T-Rex, was getrouwd met
Gloria Jones.
Jones bracht in 1964 de originele versie uit van
Tainted Love, dat later in de uitvoering van
Soft Cell (
fragment) een wereldhit werd. Zij bestuurde de auto die tegen een
boom aanknalde waarbij Bolan het leven liet.
Zou dat nog gevraagd worden in de
Nationale?
Hans [00:31]
[ vrijdag 4 juni 2004 ]
Zondag aanstaande is het weer zover! De
Nationale Popquiz voor de eredivisie van muziekliefhebbers.
Zeg maar gerust: de
übernerds!
Enneh.... het
team waarin ikzelf zit gaat zondag de titel verdedigen. *kuch*
Volgens de bijbehorende
site, waarop je de quiz van vorig jaar nog kunt spelen, zijn er nog enkele plaatsen over. Ronsel een paar vrienden en kom naar Amstelveen!
Hans [19:23]
[ dinsdag 1 juni 2004 ]
Excuus aan diegenen die nu pas ontdekken dat kaarten voor
The Pixies in de
Heineken Music Hall vandaag
in de voorverkoop zijn gegaan. Ik ben wat langzaam, maar ja - ik ben ook geen twintig meer!
Ze spelen op
6 juli aanstaande.
Hans [22:20]
Over
Cyndi Lauper gesproken trouwens: zoek de tien verschillen!
Niet dat Cyndi het idee van
The Smiths heeft geript hoor; links zie je een klassiek beeld uit de film
Orpheus, van
Jean Cocteau uit 1950.
Wie bovenstaandse Smiths-hoes (van
This Charming Man) wel kan dromen, moet vooral
hier eens kijken!
Hans [21:54]